Friday, September 25, 2009

Buasir and the beast

Ini adalah cerita 6 hari yang lepas. Ye, aku tau cerita ni dah basi tapi tetap gak nak bagi tau. Kalo tak aku ugut nak tutup terus blog ni pastu spam blog-blog orang lain termasuk kawan aku punya. Hoho.

Jam dalam 10.30 pagi, dalam kereta Waja milik abang ipar. Kitorang baru baru je nak bertolak balik ke Sitiawan. Semalamnya janji nak bertolak kol 9 pagi tapi beliau sengaja melengah-lengahkan diri untuk pulang ke kampung mertua. Sabo je la aku. Kalo aku dapat kereta sendiri nanti aku suruh kakak aku balik dengan aku je senang. Abang ipar nak raya kat Alor Star sorang-sorang pun takpe. Hahaha. Kejam giler aku memporak perandakan rumah tangga orang. Astaghfirullah al Azim (sambil pegang tasbih).

"Takde barang yang tinggal?" Abang ipar aku buat final check-up.

"Takde!" Kitorang menjerit dengan level keyakinan yang begitu mempersonakan.

15 minit berlalu kereta pun dah bergerak di atas jalan raya.

"Aiseh, abang da amik da @%#%#^?" Kakak baru teringat.

(note: aku tak dengar sangat ape kakak aku cakap, so aku letak @%#%#^ je dulu)

"Mana ada abang amik. Lain kali kalo kat atas jalan raya jangan dok ingat ape-ape dah. Buat penat je nak patah balik."

"Saya ingat abang belum guna. Saya biarkan la dulu."

"Ape pulak! Tu tugas umi. Umi la yang kena ingat suma!"

"Lah, barang sendiri, kena la ingat sendiri."

"Umi jangan bagi banyak alasan la. Kalo pekerja abang, da lama da abang fired!"

Garang gak abang ipar aku ni rupanya. Depan aku pun dia selamba marah kakak aku. Tapi kakak aku ni relaks je. Dia cakap orang Kedah memang cakap direct. Lagipun dia ni pengarah, tak hairan la kalo dia ni bossy. So, aku pun senyap je la. Kang kalo aku melawan tak pasal-pasal plak dia tinggalkan aku kat tepi jalan raya. Raya kat jalan raya la aku nanti jawabnya. Tak pun pergi je merayakan hari raya di pasaraya Wah Seah Maju (ape kah?)

"Kalo balik raya tak bawak benda tu tak ade makna pun nak beraya!"

Mak aih. Seriusnya sampai tak boleh nak beraya. Barang apekah yang dimaksudkan itu?

Baju raya? (Pinjam baju raya ayah pun muat, hehe)

Kuih raya? (Beli kat tepi jalan pon boleh ape)

Duit raya? (wajib patah balik okey)

"Kita patah balik la, umi."

Nak tak nak terpaksa la kitorang patah balik. Nasib baik la tak jauh sebab abang ipar aku bawak dalam 80-90 Km/jam je. Tapi tetap tak tahan dengar dia membebel.

Sampai je rumah dia terus keluar dari kereta. Tanpa membuang masa terus aku tanya kat kakak aku. "Dia tertinggal barang ape, kak?"

"Ubat buasir."

Cis!

No comments: